İkinci yorum şöyle (kırık bi çeviri oldu ama ne dediği anlaşılıyor):
Ama, neden Katholik-Faşist-Hristiyan (catto-fascio-christiano) Breivick, Norveç'te, Utoya adasında, çoğu çocuk 70 kişiyi öldürdüğü zaman bu kendini aklama (kınama yoluyla teröristlerden farklı olduklarını göstersinler meselesi, kelime bulamadım başka buraya da) ve bizim de öyle yapmamızı isteyen söylemlerin hiçbirini duymadım?
Aslında, kendini aklama yerine, halka açık şekilde mükafatlandırma, takdir etme vardı, tipo(bunu anlamadım) Signor Borghezio (önceki yorumda da vardı bu adamın ismi, o da bi şeyler demiş demek ki) bu hareketin (Norveç katliamı) gerisindeki motivasyonların çoğunluk tarafından paylaşıldığını iddia etmişti. Kimse de bu kadar kızmamıştı.
Neden A.B.D. Adalet Bakanlığı'ndan, Guantanamo'daki işkence olaylarından ötürü kendini aklaması istenmedi?
Neden İtalya'daki sağcılardan, terroristi neri'nin ( neri siyah demek, ama İtalya'da neofaşist, silahlı bir terör hareketiymiş, sağ kesimle özdeşleştiriliyor haliyle) sebep olduğu katliamlar ya da İtalya'da son zamanlarda yükselen ırkçı hareketler yüzünden kendilerini aklamaları istenmiyor?
Nasıl oluyor da, Müslüman toplulukların ne yapmaları gerektiğine karar vermede bu kadar müşkülpesent ve hassas olurken, işlenen, gerçekleşen pekçok rezil şeyde bu kadar unutkan oluyoruz?
Söylediğimiz her şeyde az biraz da olsa İslamofobi olduğu için olabilir mi?
0